تاریخچه:
سال ها پیش در زمان محمدشاه قاجار شخصی به نام میرزا علی نقی خان حکیم الممالک مالک آبادی چاهک بود. وی اراضی این محله را خریداری و به نام خود حکیمیه نامگذاری کرد. حکیمیه حول محور رودخانه ای شکل گرفت که اکنون از وسط محله گذر میکند. آبادی قدیم محله در بافت صنعتی شرق محله گم شده و اثری از آن باقی نیست.
بافت شهری و اجتماعی:
حکیمیه محله ای با خیابان های پهن و ساختمان های به هم چسبیده است. این محله شرقی ترین محله تهران است که آرامش و سکوت بی نظیری در آن وجود دارد. وجود درختان بسیار زیاد و موقعیت جغرافیایی محله سبب شده تا حکیمیه یکی از خوش آب و هواترین محله های تهران به حساب آید. شمال شرقی محله بافتی مسکونی با ساختار منظم و شطرنجی داشته و ترافیک زیادی در آن به چشم نمیخورد. بافت غیر مسکونی، صنعتی، نظامی و دانشگاهی قسمت بزرگی از زمین های محله را تشکیل می دهد. قسمت جنوبی و غرب بلوار بابائیان بافتی کاملا غیرمسکونی دارد. ساکنان قدیمی و اصلی محله کارمندان سازمان صنایع دفاع بوده اند که برخی از آن ها به تدریج خانه ها را فروخته اند، با این وجود 70-60 درصد ساکنان کنونی از همان قشر هستند. از این رو روابط اجتماعی گسترده ای بین اهالی وجود دارد. حکیمیه محله ای مذهبی بوده و مساجد و حسینیه های زیادی در آن وجود دارد که محل تجمع اهالی و مشارکت آن ها در مسائل محله است.
مرزبندی محله:
این محله از شمال به بزرگراه بابایی، از جنوب به جاده دماوند، از غرب به ۳۵ متری جاده اتحاد و از شرق به جاده تلو محدود میشود.
اتوبوس و تاکسی:
از مبدا تهرانپارس،رسالت و تهران نو اتوبوس و تاکسی برای این منطقه در نظر گرفته شده است.
مترو:
به ایستگاه علم و صنعت دسترسی نزدیک دارد.
محدودیت طرح ترافیک ندارد.
پمپ بنزین:
جایگاه 169 در این منطقه واقع شده است.
جذابیت محله:
وجود مسجد الزهرا، فروشگاه زنجیره ای شهروند، مراکز خرید و … در هسته مرکزی بافت مسکونی حکیمیه، این فضا را به مرکز محله ای فعال تبدیل کرده است. این قسمت محله با عملکرد های متنوع همواره پاتوق گروه های سنی متفاوت است. مسجد الزهرا یکی از مساجد شلوغ محله است که اهالی محله مشارکت فعالی در برنامه های متفاوت آن دارند. یکی دیگر از پاتوق های ساکنان حکیمیه، بوستان نور و همجواری آن با مجتمع فرهنگی- هنری حکیمیه است. پارک در تمام ساعات روز شلوغ بوده و پاتوق سالمندان و دیدار آنان با دوستان قدیمی، گپ و گفتگو جوانان محله و بازی بچه ها است.
مسکن آشیانه در رسانه
